مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه چندبعدی رسد بر مهارتهای سهگانه خواندن (رمزگشایی، سیالی،درکمطلب) دانشآموزان نارساخوان پایهی اول و دوم ابتدایی انجام گرفت. روشکار: جامعهی آماری این پژوهش بالینی پژوهش شامل دانشآموزان نارساخوان دختر و پسری بودند که به مرکز اختلالات شهرستان بهبهان معرفی شده بودند. از بین این دانشآموزان ابتدا دانشآموزان پایهی اول و دوم جدا شدند. سپس از بین آنها 30 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند که به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. برای گروه آزمون برنامه ترمیمی چندبعدی رسد طی 21 جلسه یک ساعته انجام گرفت و گروه شاهد هیچ مداخلهای دریافت نکرد. برای گردآوری دادهها از آزمون هوش وکسلر و آزمون تشخیصی خواندن (جدول سمن) و برنامه چندبعدی رسد استفاده و تحلیل دادهها با نرمافزار SPSS و آزمون آماری کوواریانس تکمتغیری و چند متغیری انجام شد. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که میانگین نمرههای خواندن، رمزگشایی، سیالی و درک مطلب پسآزمون گروه آزمون با پیشآزمون، تفاوت معناداری دارد (001/0=P). نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش میتوان گفت که برنامه چندبعدی رسد موجب بهبود عملکرد خواندن دانشآموزان نارساخوان گردید.
قنبریان, مینا, & رمضانی, خسرو. (1395). اثربخشی برنامه چندبعدی رسد بر مهارتهای سهگانه رمزگشایی، سیالی و درکمطلب کودکان نارسا خوان ابتدایی شهرستان بهبهان. مجله اصول بهداشت روانی, 18(ویژه نامه سومین کنفرانس بینالمللی روانشناسی و علوم تربیتی), 393-399. doi: 10.22038/jfmh.2016.7804
MLA
مینا قنبریان; خسرو رمضانی. "اثربخشی برنامه چندبعدی رسد بر مهارتهای سهگانه رمزگشایی، سیالی و درکمطلب کودکان نارسا خوان ابتدایی شهرستان بهبهان", مجله اصول بهداشت روانی, 18, ویژه نامه سومین کنفرانس بینالمللی روانشناسی و علوم تربیتی, 1395, 393-399. doi: 10.22038/jfmh.2016.7804
HARVARD
قنبریان, مینا, رمضانی, خسرو. (1395). 'اثربخشی برنامه چندبعدی رسد بر مهارتهای سهگانه رمزگشایی، سیالی و درکمطلب کودکان نارسا خوان ابتدایی شهرستان بهبهان', مجله اصول بهداشت روانی, 18(ویژه نامه سومین کنفرانس بینالمللی روانشناسی و علوم تربیتی), pp. 393-399. doi: 10.22038/jfmh.2016.7804
VANCOUVER
قنبریان, مینا, رمضانی, خسرو. اثربخشی برنامه چندبعدی رسد بر مهارتهای سهگانه رمزگشایی، سیالی و درکمطلب کودکان نارسا خوان ابتدایی شهرستان بهبهان. مجله اصول بهداشت روانی, 1395; 18(ویژه نامه سومین کنفرانس بینالمللی روانشناسی و علوم تربیتی): 393-399. doi: 10.22038/jfmh.2016.7804