مقدمه: خشونت، به عنوان یک مسئلهی اجتماعی اذهان صاحبنظران و افکار عمومی را به خود مشغول داشته است. هدف پژوهش حاضر تبیین علل روانشناختی خشونت (قتل و نزاع) و ارتباط بین ویژگیهای روانشناختی و ارتکاب به اعمال خشونتآمیز میباشد. روشکار: در این پژوهش تحلیلی-مقایسهای، نمونهی پژوهش شامل 223 نفر از مجرمین مرد خشونت و زندانیان مالی در زندانهای استانهای کرمانشاه، کردستان و ایلام و افراد عادی بودند که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامههای جمعیتشناختی، چکلیست نشانههای اختلال روانی (SCL-90) و مصاحبهی نیمهساختاریافته بر اساس چهارمین ویراست راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی جمعآوری و برای تحلیل دادهها از آزمون تی و تحلیل واریانس با استفاده از نرمافزار SPSSنسخهی 22 استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که تفاوت معنیداری بین سه گروه در ابعاد فوبیا، اضطراب، افسردگی، افکار وسواسی، شکایات جسمانی، حساسیت بین فردی، پرخاشگری، روانپریشی و میزان عزت نفس و مجموع علایم مرضی، وجود دارد (001/0=P) ولی در ابعاد افکار پارانویید، ابعاد درونگرایی-برونگرایی، کنترل هیجانی و اعتماد به نفس، تفاوت معنیداری به دست نیامد (05/0<P). نتیجهگیری: بنا بر نتایج این پژوهش، گروه مجرمین خشونت، علایم مرضی بالاتری داشتند و به نظر میرسد که علایم مرضی یاد شده میتوانند در بروز پرخاشگری موثر باشد که مستلزم توجه ویژه در حوزهی جرم و جنایت است.