شیوع رفتارهای پرخاشگری در جمعیت عمومی شهر مشهد، ایران، 1393

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار پزشکی اجتماعی، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

2 دانشجوی پزشکی، کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

3 متخصص پزشکی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

مقدمه: خشم و پرخاشگری با پیامدهای فردی و اجتماعی و عوارض جسمی بسیاری همراه است. رفتارهای پرخاشگرانه، موفقیت‌ شغلی و تحصیلی افراد را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. هدف این مطالعه، ارزیابی رفتارهای پرخاشگری و پیشگوهای آن در بین جمعیت عمومی شهر مشهد در سال 1393 می‌باشد.
روش‌کار: در این مطالعه‌ی توصیفی-مقطعی، تعداد 656 نفر در مشهد در سال 1393 بررسی شدند. مطالعه با استفاده از پرسش‌نامه‌ی پرخاشگری باس-پری  با مراجعه به مکان‌های عمومی شهر انجام شد. تحلیل داده‌ها با آمار توصیفی، آزمون‌های تی، من‌ویتنی و رگرسیون خطی با کمک نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 5/11 انجام شد.
یافته‌ها: میانگین سنی شرکت‌کنندگان، 54/10±68/27 سال در زنان و 72/12±83/29 سال در مردان بود. تحلیل نتایج به ترتیب امتیازات 37/23  و 17/22 برای حیطه‌ی فیزیکی، 30/12 و 15/13 برای حیطه‌ی کلامی، 31/17 و 99/15 برای خشم، 57/19 و 06/18 برای ستیزه‌گری را برای مردان و زنان نشان داد که در تمام موارد، تفاوت نمرات زنان و مردان از نظر آماری معنی‌دار بودند (05/0>P).
از نظر متغیرهای جمعیت‌شناختی، موارد سن، وضعیت ازدواج، سابقه‌ی طلاق، نازایی و بیماری جسمی، هم‌چنین سابقه‌ی جریمه‌ی رانندگی، زندان و سوء‌مصرف الکل، پیش‌گویی‌کننده‌ی حیطه‌های گوناگون رفتارهای پرخاشگری بودند.
نتیجه‌گیری: بنا بر نتایج، رفتارهای پرخاشگری در ابعاد ستیزه‌گری، خشم و فیزیکی به طور بارزی در میان مردان بالاتر است در حالی که امتیاز رفتارهای پرخاشگری کلامی در زنان بالاتر بود.

کلیدواژه‌ها

مجله اصول بهداشت روانی
دوره 18، شماره 3
فروردین و اردیبهشت 1395
صفحه 139-144

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار