ساخت پرسش نامه ی مقدماتی تشخیص لکنت تمارضی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد گفتاردرمانی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

2 کارشناسی ارشد گفتاردرمانی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

3 کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

4 دانشجوی دکترای روان‌سنجی دانشگاه امام رضا (ع) مشهد، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

چکیده

مقدمه: لکنت، اختلالی در روانی گفتار و زمان‌بندی الگوهای آن است که با علایمی مانند تکرار، کشیده‌گویی و قفل‌شدگی اصوات و هجاها مشخص
می‌شود. چالش‌انگیزترین خصوصیت لکنت، تغییرپذیری آن در موقعیت‌های متفاوت گفتاری می‌باشد. هنگامی که بحث تمارض و انتفاع نیز در این حیطه مطرح باشد پیچیدگی کار چند برابر می‌شود. هدف این تحقیق، ساخت پرسش‌نامه‌ای است که ضمن داشتن تمام اصول آماری و روان‌سنجی، قابلیت تفکیک لکنت واقعی و تمارضی را دارا بوده و با نتایج بالینی و تحقیقاتی نیز هم‌خوانی و تطابق داشته باشد.
روش‌کار: داده‌های این تحقیق کیفی با روش‌های اجرای پرسش‌نامه‌ی سنجش لکنت تمارضی، تکنیک‌های تسهیل‌گر روانی گفتار، مصاحبه‌ی ساختارمند و آزمون MMPI2 370 سئوالی به روش غیر نظام‌مند (نمونه در دسترس) جمع‌آوری گردید و با نرم‌افزارSPSS  نسخه‌ی 18 و با آماره‌های توصیفی و پارامترهای روان‌سنجی تحلیل گردید. این مطالعه در 2 مرحله‌ی مقدماتی و اصلی جهت بررسی روایی و پایایی پرسش‌نامه‌ی مذکور انجام شد.
یافته‌ها:بر اساس این تحقیق یک پرسش‌نامه‌ی کوتاه (17 سئوالی) استاندارد با میزان اعتبار 884/0 و با رعایت تمام استانداردهای آماری ساخته شد.
نتیجه‌گیری: طبق نتایج، پرسش‌نامه‌ی فوق از لحاظ آماری با نتایج آزمون MMPI، تکنیک‌های تسهیل‌گر گفتاری و مصاحبه‌ی ساختارمند، همبستگی داشت. ضمنا
نحوه‌ی پاسخ فرد به تکنیک‌های تسهیل‌گر، امتیاز فرد در پرسش‌نامه تشخیص لکنت تمارضی و بررسی میزان لکنت در موقعیت‌های مختلف گفتاری حین مصاحبه،
مهم‌ترین موارد در تشخیص لکنت واقعی از تمارضی می‌باشند

کلیدواژه‌ها

مراجع

1. Craig A, Hancock K, Tran  Y, Craig  M, Peters K. Epidemiology of stuttering in the community across the entire lifespan. J Speech Lang Hear Res 2002; 45: 1097-105.
2. Blumgart E, Tran Y, Craig A. Social anxiety disorder in adults who stutter. Depress Anxiety 2010; 27(7): 687-92.
3. Hubbard Seery C. Differential diagnosis of stuttering for forensic purposes. Am J Speech Lang Pathol 2005; 14: 284-97.
4. Blumgart E, Tran Y, Yaruss JS, Craig A. Australian normative data for the overall assessment of the speaker's experience of stuttering. The University of Sydney. J Fluency Disord 2012; 37(2): 83-90.
5. Shirkey EA. forensic verification of stuttering. J Fluency Disord 1987; 12: 197-203.
6. Bloodstein O. Verification of stuttering in a suspected malingerer. J Fluency Disord 1983; 13: 83-8.
7. Morrison JR. DSM- IV made easy: The clinician’s guide to diagnosis. New York: Guilford; 1995; 21-4.
8. Roth CR, Aronson AE, Davis LJ Jr.Clinical studies in psychogenic stuttering ofadult onset. Journal of Speech Hear Disorders 1989; 54(4): 634-46.
9. Sermas CE, Cox MD. The stutterer and stuttering: Personality correlates. Baylor College of Medicine, Houston, Texas. [cited 2 April 2012]. Available from: URL; http://www.sciencedirect.com
10. Broad RD, Bar A. Personality correlates of communication disorders as revealed by projective assessment and verbal expression. Folia Phoniatr (Basel) 1973; 25(6): 405-15.
11. Stager SV, Jeffries KJ, Braun AR. Common features of fluency-evoking conditions studied in stuttering subjects and controls: An H(2)15O PET study. J Fluency Disord 2003; 28(4): 319-35.
12. Bloodstein O, Bernstein Ratner N. A handbook of stuttering. 6th ed. New York: Thompson Delmar learning; 2008: 295-9.
13. Büchel C, Watkins KE. Genetic susceptibility to persistent stuttering. N Engl J Med 2010; 362(23): 2226-7.
14. Chun RY, Mendes CD, Yaruss JS, Quesal RW. The impact of stuttering on quality of life of children and adolescents. Pro Fono 2010; 22(4): 567-9.
15. O'Brian S, Packman A, Onslow M. Self-rating of stuttering severity as a clinical tool. Am J Speech Lang Pathol 2004; 13(3): 219-26.
16. Sawyer J, Yairi E. The effect of sample size on the assessment of stuttering severity. Am J Speech Lang Pathol 2006; 15(1): 36-44.
17. Coalson GA, Byrd CT, Davis BL. The influence of phonetic complexity on stuttered speech. Clin Linguist Phon 2012; 26(7): 646-59.
18. Namasivayam AK, Vanlieshout P. Investing speech motor practice and learning in people who stutter. J Fluency Disord 2008; 33: 32-51.
19. Sawyer J, Chon H, Ambrose NG. Influences of rate, length, and complexity on speech disfluency in a single-speech sample in preschool children who stutter. J Fluency Disord 2008; 33(3): 220-40.
20. Kraft SJ, Yairi E. Genetic bases of stuttering: the state of the art, 2011. Wayne State University, Detroit, MI, USA. Folia Phoniatr Logop 2012; 64(1): 34-47.
21. Bowers A, Saltuklaroglu T, Kalinowski J. Autonomic arousal in adults who stutter prior to various reading tasks intended to elicit changes in stuttering frequency. Int J Psychophysiol 2012; 83(1): 45-55.
22. Bothe AK, Davidow JH, Bramlett RE, Ingham RJ. Stuttering treatment research 1970-2005: I. Systematic review incorporating trial quality assessment of behavioral, cognitive, and related approaches. Am J Speech Lang Pathol 2006; 15(4): 321-41.
23. Vossler DG, Haltiner AM, Schepp SK, Friel PA, Caylor LM, Morgan JD, et al. Ictal stuttering: A sign suggestive of psychogenic nonepileptic seizures. Neurology 2004; 63(3): 516-9.
مجله اصول بهداشت روانی
دوره 16، شماره 62 - شماره پیاپی 62
خرداد و تیر 1393
صفحه 162-71

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار