اختلال در توانایی تغییر مجموعه ای در بیماران مبتلا به پرخوری عصبی: مروری سیستماتیک و متاآنالیز

نوع مقاله : مقاله مروری

نویسندگان

1 گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، زاهدان، ایران

2 گروه روان شناسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

3 گروه روان شناسی بالینی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

10.22038/jfmh.2022.19519

چکیده

مقدمه: تحقیقات قبلی نشان داده است که ارتباطی بین تشخیص پرخوری عصبی (BN) و ناتوانی در جابجایی مجموعه وجود دارد، اگرچه نتایج متناقضی دارد، اما هیچ متاآنالیز آسیب شناسی BN را با تغییر مجموعه بررسی نکرده است. هدف پژوهش حاضر ارزیابی انتقادی و ترکیب ادبیات مربوط به توانایی تغییر مجموعه در پرخوری عصبی است.
مواد و روش ها:
چهار پایگاه داده (PubMed، PsycINFO، Scopus و Google Scholar) برای مطالعات واجد شرایط جستجو شدند. 8 مطالعه انتخاب شده شامل (با 24 اندازه اثر) اختلال پرخوری عصبی و گروه کنترل سالم بودند و حداقل یکی از شش معیار عصب روانشناختی زیر را در مورد توانایی تغییر مجموعه به کار گرفتند. تست ساخت مسیر (TMT)، تست مرتب‌سازی کارت ویسکانسین (WCST)، وظیفه بریکستون (BT)، وظیفه توهم هپتیک (HIT)، کار CatBat (CBT)، تست مجموعه تصویر (PTS). وظیفه روانی کلامی (VFT)؛ تست جابه‌جایی مجموعه‌های درون‌بعدی (کار تغییر ID/ED)؛ و وظیفه تغییر عاطفی (AST) برای متاآنالیز استفاده می شود. متغیر نتیجه عملکرد در جنبه تغییر مجموعه کار بود. اندازه‌های اثر (g Hedges) با استفاده از مدل‌های اثرات ثابت ادغام شدند.
نتایج:
بیست و یک مطالعه با مجموع 514 بیمار مبتلا به پرخوری عصبی و 939 فرد سالم مورد بررسی قرار گرفتند. تأثیر کمی از تشخیص BN در تغییر مجموعه وجود داشت (Hedges's g = 0.24).
نتیجه:
مشکلات در جابجایی مجموعه که با انواع وظایف عصب روانشناختی اندازه گیری می شود در افراد مبتلا به پرخوری عصبی وجود دارد.

کلیدواژه‌ها

مجله اصول بهداشت روانی
دوره 24، شماره 1
بهمن و اسفند 1400
صفحه 1-11

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار