ارتباط ترس از کرونا با اضطراب مرگ: نقش میانجی‌گری سیستم‌ بازداری رفتاری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد روان‌شناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

3 دانشجوی کارشناسی روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

4 دانشجوی دکترای مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

مقدمه: : با توجه به افزایش روز به روز نرخ بیماری کرونا ویروس، تجربه­ی سطح بالایی از ترس و اضطراب در سراسر دنیا قابل پیش­بینی است. در همین راستا نتایج پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند که هر یک از متغیرهای ترس از کرونا و سیستم‌ بازداری رفتاری در پیش‌بینی اضطراب مرگ نقش تعیین کننده‌ای دارند؛ بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه ترس از کرونا با اضطراب مرگ و همچنین نقش میانجی‌گری سیستم بازداری رفتاری در این رابطه بود.
 
روش‌ کار: طرح پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی و از نوع معادلات ساختاری بود.جامعه آماری این پژوهش، شامل بزرگسالان ایرانی بودند که از این میان، 605 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها در مرداد ماه 1399با استفاده از پرسشنامه‌های اضطراب مرگ تمپلر (TDAS)، پرسشنامه ترس از کرونا (FCV-19S) و مقیاس سیستم‌های بازداری- فعال‌سازی رفتاری (BAS/BIS Scale)، در شهر مشهد جمع‌آوری شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر انجام شد.
 
یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد که اضطراب مرگ با ترس از کرونا (P<0.01) و سیستم بازداری رفتاری (P<0.01) رابطه معناداری دارد. همچنین نقش میانجی‌گری سیستم بازداری رفتاری در سطح 001/0 تأیید گردید.
نتیجه­گیری: براساس یافته های این پژوهش، ترس از کرونا می‌تواند از طریق نقش میانجی‌گری سیستم بازداری رفتاری اضطراب مرگ را پیش‌بینی نماید.

کلیدواژه‌ها

مجله اصول بهداشت روانی
دوره 23، شماره 3
خرداد و تیر 1400
صفحه 215-225

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار