بررسی رابطه میان عوامل شخصیتی و میزان استفاده از گوشی هوشمند در دانشجویان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای روان شناسی مشاوره و تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

2 کارشناسی، گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

3 کارشناسی، گروه برنامه درسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

چکیده

مقدمه: استفاده از گوشی هوشمند یکی از پدیده های فراگیر عصر حاضر به شمار می رود و این پدیده بر ابعاد گوناگون زندگی بشر امروزی تاثیر بسزایی داشته است. بنابراین بایستی ابعاد گوناگون استفاده از گوشی هوشمند شناسایی شود تا استفاده از این وسیله هدفمندتر شده و استفاده ناموثر از این وسیله با دانش و آگاهی، روز به روز کمتر شود. در این مطالعه به بررسی نقش پایه‌ای شخصیت در میزان استفاده از گوشی‌های هوشمند پرداخته شده است.
روش کار: در این مطالعه تعداد 64 نفر با نمونه گیری 2 مرحله ای خوشه‌ای تصادفی و تصادفی سیستماتیک از میان دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد انتخاب گردیدند. سپس پرسشنامه استفاده از گوشی‌های هوشمند و رایانه و پرسشنامه شخصیت نئو توسط این افراد تکمیل گردید. برای بررسی داده ها از آزمون همبستگی رتبه‌ای اسپیرمن به عنوان آزمون اصلی و نرم‌افزار IBM SPSS v24 استفاده شد.
یافته­ ها: بر اساس نتایج، میان جنسیت و سن با میزان استفاده از گوشی هوشمند ارتباط وجود دارد (007/0=P، 03/0=P) و از سوی دیگرهر چه عامل‌های شخصیتی مسئولیت‌پذیری و توافق پذیری در افراد، ضعیف‌تر باشند میزان استفاده آن‌ها از گوشی‌های هوشمند بیشتر است (03/0=P، 01/0=P).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان‌دهنده نقش جنسیت و نیز عامل‌های شخصیتی توافق پذیری و مسئولیت‌پذیری در میزان استفاده از گوشی هوشمند بود. این نتایج می‌تواند گروه در خطر را برای انجام تحقیقات بیشتر و اختصاصی‌تر نشان داده و نیز افراد مرتبط با این موضوع را در خصوص میزان استفاده از گوشی هوشمند و علل آن، آگاه‌تر نماید.

کلیدواژه‌ها

مجله اصول بهداشت روانی
دوره 23، شماره 2
فروردین و اردیبهشت 1400
صفحه 141-147

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار