استانداردسازی پرسشنامه مقابله معنوی در جمعیت دانشجویی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد گروه روان شناسی تربیتی و مشاوره، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 استادیار، گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نیشابور، نیشابور، ایران

3 استاد گروه روان شناسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

4 دانشیار گروه روان شناسی تربیتی و مشاوره، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: مقابله­های معنوی نقش مهمی در مواجهه افراد با رویدادهای استرس­زای زندگی دارند. از این­رو، پژوهش حاضر با هدف استانداردسازی پرسشنامه مقابله معنوی در جمعیت دانشجویی انجام گردید.
روش کار: در یک پژوهش توصیفی- همبستگی، تعداد 600 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه­های دولتی شهر تهران به روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. پرسشنامه­های مقابله معنوی (خارژنیسکا، 2015)، مقابله­های دینی (پارگامنت و همکاران، 1998)، راهبردهای مقابله معنوی (بالداکینو و بوهاگیار، 2003)، پرسشنامه هوش معنوی (خدایاری فرد و همکاران، 1394) و پرسشنامه ملی سلامت روانی دانشجویان (پورشریفی و همکاران، 1391) در مورد شرکت­کنندگان اجرا گردید. داده­های پژوهش به کمک نرم افزارهای آماری اس­پی­اس­اس و لیزرل و همچنین با استفاده از روش همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی تحلیل شدند.
یافته­ها: ضرایب اعتبار به روش همسانی درونی برای نمره کل، مقابله معنوی مثبت و منفی به ترتیب برابر 84/0، 90/0 و 84/0 بود. ضرایب اعتبار مربوط به خرده­مقیاس­های مقابله معنوی مثبت و منفی نیز بین 57/0 تا 90/0 قرار داشت. یافته­های تحلیل عاملی اکتشافی بیانگر وجود دو عامل مقابله معنوی مثبت و منفی موجود نسخه اصلی در نمونه ایرانی بود. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان دهنده این است که الگوی هفت عاملی این پرسشنامه برازش قابل قبولی با داده­ها دارد. سرانجام، این پرسشنامه از روایی ملاکی، همگرا و واگرای مناسبی برخوردار می­باشد.
نتیجه­گیری: نتایج تحلیل­ها حاکی از آن است که پرسشنامه مقابله معنوی اعتبار و روایی مطلوبی برای سنجش مقابله معنوی دانشجویان ایرانی دارد.

کلیدواژه‌ها


  1. Khodayarifard M, Mansouri A, Besharat MA, Gholamali-Lavasani M. [Religiously and spiritually integrated treatments and generalized anxiety disorder]. J Res Behav Sci 2017; 15(1): 126-34. (Persian)
  2. Valcanti CC, Chaves EC, Mesquita AC, Nogueira DA, de Carvalho EC. Religious/spiritual coping in people with chronic kidney disease undergoing hemodialysis. Rev Esc Enferm USP 2012; 46(4): 837-43.
  3. Delgado-Guay MO, Hui D, Parsons HA, Govan K, De la Cruz M, Thorney S, Bruera E. Spirituality, religiosity, and spiritual pain in advanced cancer patients. J Pain Symptom Manage 2011; 41(6): 986-94.
  4. Pargament KI. Spiritually integrated psychotherapy: Understanding and addressing the sacred. New York, NY: Guilford; 2007.
  5. Koenig HG. Spirituality and mental health. Int J Appl Psychoanal Stud 2010; 7(2): 116-22.
  6. Koenig HG. Religion, spirituality, and health: The research and clinical implications. ISRN Psychiatry 2012; 16: 278730.
  7. Charzyńska E. Multidimensional approach toward spiritual coping: Construction and validation of the Spiritual Coping Questionnaire (SCQ). J Relig Health 2015; 54(5): 1629-46.
  8. Worthington Jr EL, Hook JA, Davis DE, McDaniel MA. Religion and spirituality. J Clin Psychol 2011; 67(2): 204-14.
  9. Shelton SF, Mabe PA. Spiritual coping among chronically ill children. In: Ambrose SD. Religion and psychology: New research. New York: Nova Science Publishers, Inc; 2006.
  10. Pargament P, Feuille M, Burdzy D. The Brief RCOPE: Current psychometric status of a short measure of religious coping. Religions 2011; 2(1): 51-76.
  11. Reynolds N, Murg S, Britton L, Guion K, Wolfe K, Gutierrez H. Spiritual coping predicts 5-year health outcomes in adolescents with cystic fibrosis. J Cyst Fibros 2014; 13(5): 593-600.
  12. Fallot RD, Heckman JP. Religious/spiritual coping among women trauma survivors with mental health and substance use disorders. J Behav Health Serv Res 2005; 32(2): 215-26.
  13. Pargament KI, Smith B, Koenig HG, Perez L. Patterns of positive and negative religious coping with major life stressors. J Sci Study Relig 1998; 37(4): 710-24.
  14. Talik EB. The adolescent religious coping questionnaire. Translation and cultural adaptation of Pargament’s RCOPE Scale for Polish adolescents. J Relig Health 2013; 52(1): 143-58.
  15. Aflakseir A, Coleman PG. Initial development of the Iranian religious coping scale. J Muslim Ment Health 2011; 6(1): 44-61.
  16. Baldacchino DR, Buhagiar A. Psychometric evaluation of the Spiritual Coping Strategies scale in English, Maltese, back-translation and bilingual versions. J Adv Nurs 2003; 42(6): 558-70.
  17. Saffari M, Koenig HG, Ghanizadeh G, Pakpour AH, Baldacchino DR. Psychometric properties of the Persian spiritual coping strategies scale in hemodialysis patients. J Relig Health 2014; 53(4): 1025-35.
  18. Pargament KI, Koenig HG, Perez LM. The many methods of religious coping: Development and initial validation of the RCOPE. J Clin Psychol 2000; 56(4): 519-43.
  19. Mohammadzadeh A, Najafi M. Factor analysis and validation of the Brief Religious Coping Scale (Brief-RCOPE) in Iranian university students. Ment Health Relig Cult 2017; 9(8): 911-19.
  20. Khodayarifard M, Ghobari Bonab B, Sohrabi F, Khorami Markani A, Zamanpour E, Raghebian R, et al. [Development of Spiritual Intelligence Scale (SQS): Theoretical base and operational issues]. University of Tehran, Faculty of Psychology and Educational Science; 2015. (Persian)
  21. Poursharifi H, Akbari Zardkhaneh S, Yaghubi H, Peyravi H, Hassan Abadi HR, Hamid Pour H, et al. [Psychometric properties of Iranian Mental Health Scale for students]. Applied psychological research quarterly 2012; 3(3): 61-84. (Persian)
  22. Meyers LS, Gamst GC, Guarino AJ. Applied multivariate research: Design and interpretation. London: SAGE; 2006.