هدف: این پژوهش، به منظور مقایسه فرآیند و محتوای خانواده و ویژگی های شخصیتی مادران دارای کودکان اختلال اوتیسم و مادران کودکان عادی در تهران انجام شد. روشکار : 29 مادر دارای کودک با اختلال اوتیسم مشغول به تحصیل در یکی از مدارس اوتیسم و 35 مادر کودک عادی در سال 1393 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش پژوهش علی- مقایسه ای بود. با استفاده از پرسشنامههای شخصیتی نئو و مقیاس فرآیند و محتوای خانواده دادهها جمعآوری و بوسیله آزمون t استودنت تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که ویژگی شخصیتی روان نژندی در مادران دارای کودک اوتیسم بالاتر از مادران کودک عادی است (01/0 > Pو 89/4- t=) و کارکردهای فرآیندی (01/0 > Pو30/5 t=) و محتوایی خانواده (01/0 > Pو52/4t=) در مادران دارای کودک اوتیسم پایینتر از مادران کودک عادی است. نتیجهگیری: . نتایج شواهدی را پیشنهاد میکند که داشتن کودک مبتلا به اختلال اوتیسم سطح فشار روانی و اضطراب مادران را افزایش میدهد که به تدریج ویژگی شخصیتی روان نژندی مادران را تشدید میکند و کارکردهای کارآمد خانواده در دو بعد فرآیند و محتوای خانواده را کاهش میدهد. لذا پیشنهاد میشود در مداخلات روانی- آموزشی برای پیشگیری و درمان اختلال اوتیسم به کارکردهای خانواده توجه شود.