مقدمه: با توجه به تاثیر قصه‌گویی بر مشکلات روان‌شناختی کودکان، این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی قصه‌گویی بر پرخاشگری و افسردگی کودکان پیش‌دبستانی انجام شد. روش‌کار: جامعه‌ی آماری این پژوهش، شامل کودکان پیش‌دبستانی 6-4 ساله‌ی مهدکودک‌های شهرستان ساوه در سال 1392 بودند. با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس 40 کودک با نمرات بالای پرخاشگری و افسردگی بر اساس پرسش‌نامه‌ی اختلالات رفتاری راتر، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه برابر آزمون و شاهد تقسیم شدند. پس از انجام پیش‌آزمون، برنامه‌ی قصه‌درمانی به مدت 12 جلسه‌ی یک‌ساعته (دو بار در هفته) برای گروه آزمون اجرا شد. پس از اتمام جلسات، پس‌آزمون و یک ماه بعد نیز پی‌گیری انجام شد. داده‌ها با آمار توصیفی، روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که نمرات پیش‌آزمون افسردگی و پرخاشگری دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشته (05/0<P) در حالی که میزان نمرات افسردگی و پرخاشگری در گروه قصه‌درمانی نسبت به گروه شاهد کاهش معنی‌داری نشان داد (01/0=P) که در پی‌گیری نیز ادامه یافت. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، به نظر می‌رسد که قصه‌گویی در کاهش پرخاشگری و افسردگی کودکان پیش‌دبستانی تاثیر دارد و می‌توان از آن به عنوان یک روش اثربخش در بهبود اختلالات رفتاری کودکان استفاده کرد.
)