مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر گروهدرمانی تلفیقی طرحواره مبتنی بر پذیرش و تعهد بر عزتنفس جنسی و دلزدگی زناشویی زنان دیالیزی بود.
روش کار: پژوهش حاضر، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون و آزمون پیگیری با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری این پژوهش، مشتمل بر کلیه زنان دیالیزی متأهل مراجعهکننده به انجمن حمایت از بیماران دیالیزی خراسان رضوی در سال 1400-1401 بودند، نمونهی آماری این پژوهش شامل 30 زن از زنان متأهل دیالیزی شهر مشهد بودند که بهصورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) جایگزین شدند. دادهها از طریق پرسشنامهی عزتنفس جنسی زنان – فرم کوتاه (SSC-W-SF) و پرسشنامهی دلزدگی زناشویی (CBM) حاصل گردید. گروه آزمایش طی 10 جلسه به مدت 120 دقیقه در گروهدرمانی تلفیقی طرحواره مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت نمودند درحالیکه گروه گواه هیچ نوع مداخلهای را دریافت نکردند. برای تجزیهوتحلیل دادهها از روش آماری تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر عاملی استفاده شد.
یافتهها: نتایج تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر نشان داد که بین دو گروه آزمایش و گواه در متغیرهای عزتنفس جنسی و دلزدگی زناشویی در دو محله پسآزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد (P<0/05).
نتیجهگیری: گروهدرمانی تلفیقی طرحواره مبتنی بر پذیرش و تعهد بر عزتنفس جنسی و دلزدگی زناشویی زنان دیالیزی مؤثر بود.