مقایسه اثربخشی تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای ( TDCS ) و درمان شناختی ‌رفتاری(CBT) بر ولع‌ مصرف‌، خلق وخو و وابستگی به سیگار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار روانشناسی بالینی، سبزوار، دانشگاه حکیم سبزواری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه علوم تربیتی، سبزوار، ایران

2 کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، بیمارستان علوی، امام رضا 61،

چکیده

مقدمه: ولع مصرف یک رفتار پیچیده و یکی از عوامل مهم برای تداوم مصرف سیگار است. این پژوهش به ‌منظور مقایسه اثربخشی تحریک‌ الکتریکی فراجمجمه‌ای و درمان شناختی‌ رفتاری بر ولع‌‌ مصرف ، خلق‌ و خو و وابستگی به ‌سیگار در افراد سیگاری شهر مشهد انجام گرفت.

روش کار: دریک پژوهش ‌تجربی انجام شده درسال 1393 ، 12 نفر از افراد وابسته به سیگار مراجعه‌ کننده به مراکز درمانی مشهد به شیوه نمونه‌ گیری در دسترس انتخاب و به ‌طور تصادفی به دو گروه درمانی TDCS (6نفر) و CBT (6نفر) منتسب شدند. آزمودنی‌های هر دو ‌گروه به مدت 8جلسه تحت درمان قرار گرفتند و قبل و بعد از مداخله به پرسشنامه‌ های تمایل‌ به مصرف‌ سیگار، عاطفه‌ مثبت ‌ومنفی و آزمون وابستگی به نیکوتین فاگرشتروم پاسخ دادند. اطلاعات به‌ دست آمده با استفاده از آزمون‌های ناپارامتریک ویلکاکسون، علامتUمان- ویتنی و کالماگورف- اسمیرنوف مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: نتایج نشان ‌داد که هر دو روش‌ درمانی TDCS و CBT ولع مصرف‌ سیگار را به صورت معناداری کاهش می‌ دهند (05/0>p) و TDCS منجربه کاهش بیشتری می‌شود (01/0p<). همچنین، TDCS عاطفه مثبت ‌و منفی اما CBT فقط عاطفه منفی افراد مصرف کننده سیگار را به‌ صورت معنادار بهبود می‌ بخشند(05/0>p) ضمن اینکه TDCSباعث بهبود بیشتری در عاطفه ‌منفی می ‌شود(01/0p<). TDCS در کاهش وابستگی‌ به سیگار تاثر معناداری داشت (05/0> p) اما CBT در این زمینه موثر نبود.

نتیجه‌گیری: TDCS در مقایسه با CBT تاثیر بیشتری بر ولع مصرف، خلق ‌و خو و وابستگی به سیگار دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات