مقدمه: کهیر مزمن ایدیوپاتیک نوعی از کهیر است که اگرچه عامل شناخته شده خارجی ندارد، اما مطالعات زیادی نقش عوامل روانی را در بروز بیماری های آلرژیک از جمله این بیماری نشان داده اند. هدف این تحقیق مقایسه میزان اضطراب، افسردگی و فشارهای روانی ناشی از رویدادهای استرس زای زندگی در بیماران مبتلا به کهیر مزمن ایدیوپاتیک و افراد سالم می باشد. روش کار: این مطالعه مورد-شاهد بر روی 22 بیمار مبتلا به کهیر مزمن ایدیوپاتیک در مقایسه با 22 فرد سالم انجام شد. دو گروه به چک لیست مشخصات دموگرافیک و آزمون های اضطراب آشکار و پنهان اشپیلبرگر، افسردگی بک و رویدادهای زندگی پیکل پاسخ دادند و شدت راش کهیر بیماران ثبت شد. نتایج حاصل از آزمون ها توسط آزمون های آماری بین دو گروه مقایسه شد و همبستگی بین شدت علائم روانی و کهیر ارزیابی شد. یافته ها: نتایج اختلاف معنی داری از لحاظ سن، جنسیت، وضعیت تاهل و سطح تحصیلات بین دو گروه نشان نداد. نمرات اضطراب آشکار و پنهان و افسردگی در گروه بیماران به طور معنی داری بالاتر از گروه شاهد بود. در مورد رویدادهای استرس زای زندگی، بالاتر بودن میانگین نمرات بیماران به سطح معنی داری نرسید. از طرفی نتایج مطالعه نشان داد با افزایش سطح اضطراب آشکار و پنهان و افسردگی بیماران شدت راش کهیر افزایش معنا داری داشته است. نتیجه گیری: با توجه به بالاتر بودن سطح اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به کهیر مزمن ایدیوپاتیک مداخلات روانی برای درمان این بیماران ضروری به نظر می رسد.
)