بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه خودتنظیمی بر کاهش اضطراب دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم در مشهد 1396

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

2 گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

چکیده

چکیده:
زمینه و هدف: اختلالات روانی مشکلات زیادی را در جوامع امروزی بخصوص در گروه سنی مدرسه ایجاد کرده‌است. متاسفانه در اکثر نقاط جهان سلامت روان به اندازه سلامت جسمانی مورد توجه قرار نمی‌گیرد. بنابراین، این پژوهش با هدف بالا بردن سطح آگاهی دانش‌آموزان در ارتباط با کاهش اضطراب آنها و بهبود سلامت روان با استفاده از مدل خودتنظیمی انجام شده-است.
مواد وروش ها: در این مطالعه نیمه‌تجربی 103 نفر از دانش‌آموزان دختر مقطع دهم (47نفر گروه کنترل و56نفر گروه مداخله) انتخاب شدند. پرسشنامه‌های سلامت روان (GHQ-28)، اضطراب بک و راهبردهای آموزشی خودتنظیمی ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش بودند. در نهایت داده‌های مربوط به پیش‌آزمون، بلافاصله و سه ماه پس از آزمون وارد نرم‌افزار SPSS-24 شد وتحلیل داده‌ها انجام‌گرفت.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمرات اضطراب و سلامت روان در قبل، بلافاصله و سه‌ماه پس از مداخله در دو گروه از لحاظ آماری معنادار بود(p-value=0.05). تنها همبستگی با متغیر اضطراب، جزء انگیزشی با ضریب29/0- ، همچنین همبستگی مثبت موجود با متغیر سلامت روان، متغیر اضطراب با ضریب 5/0 و همبستگی منفی را متغیر انگیزشی با ضریب 21/0- داشته است.
نتیجه گیری: باتوجه به یافته‌های بدست آمده، آموزش می‌تواند بر بهبود سلامت روان و کاهش اضطراب دانش‌آموزان دختر تاثیرگذار باشد. در نتیجه یادگیری خودتنظیمی می‌تواند برای عملکرد تحصیلی و سلامت روان دانش‌آموزان مفید باشد.

کلیدواژه‌ها