تعیین تاثیر گروه درمانی تلفیقی بر نشانگان بالینی کارکنان بیمارستان آموزشی روانپزشکی ابن سینای مشهد

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه روانپزشکی،مرکز مطالعات روانپزشکی و علوم رفتاری،دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی مشهد.ایران

2 مرکز مطالعات روانپزشکی و علوم رفتاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران

3 گروه بهداشت، دانشکده پرستاری، مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران

چکیده

موقعیت کار در بیمارستان روانپزشکی و فشارهای مرتبط با آن می تواند باعث ایجاد اضطراب و افسردگی در کارکنان در آنان شود که این امر به نوبه خود بر کیفیت ارائه مراقبت به بیماران روانپزشکی تاثیر می گذارد. گروه درمانی تلفیقی برای پرداختن به این فشارها و ایجاد بستری حمایتی می تواند تاثیر بسزایی در نشانگان بالینی آنان داشته باشد.
با استفاده از نمونه گیری تصادفی، از بین تمامی کارکنان بیمارستان ابن سینای مشهد که در پرسشنامه DASS نمره بالاتر از خط برش کسب کرده بودند و مایل به شرکت در مطالعه بودند، به تصادف 25 نفر برای گروه کنترل و 25 نفر برای گروه آژمایش انتخاب شدند. گروه آزمایش 12 هفته درمان گروهی تلفیقی دریافت کردند و گروه کنترل صرفا در گروهی دور هم جمع شدند. در انتهای گروه مجددا پرسشنامه DASS بر روی اعضای هر دو گروه اجرا شد.
نتایج نشان داد که نمرات کلی DASS در گروه مداخله کاهش معناداری در مقایسه با گروه کنترل داشته است (با سطح معنی داری 006/0). خرده مقیاس های اضطراب و افسردگی کاهش معنادار داشتند ( به ترتیب با سطح معنی داری 000/0 و 015/ ) ولی در خرده مقیاس استرس تفاوت معنادار نبود (سطح معنی داری 10/0).

نتایج این تحقیق حاکی از آن است که شرکت پرسنل بیمارستان روانپزشکی در گروه درمانی و به اشتراک گذاشتن دغدغه ها، ترس ها، نیازها، و احساسات مختلف خود با سایر اعضا و پرداختن به باورهای آنان می تواند سهم بسزایی در کاهش مشکلات روانشناختی آنان بخصوص اضطراب و افسردگی ایفا کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات