1دستیار تخصصی روانپزشکی، مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
2دانشیار گروه روانپزشکی کودک و نوجوان، مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
3دانشجوی دکترای حرفهای پزشکی، کمیتهی تحقیقات دانشجویی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
4متخصص پزشکی اجتماعی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
چکیده
مقدمه:اختلالات روانپزشکی در حال کسب رتبههای برتر در ایجاد بار ناشی از بیماریها میباشند. بدون شک، شناخت عوامل تاثیرگذار و روند آنها میتواند به پیشگیری و کنترل آنها کمک نماید. هدف مطالعهی حاضر بررسی اپیدمیولوژیک اختلالات روانپزشکی منجر به بستری در شهر مشهد میباشد. روشکار:این مطالعهی مقطعی در بازهی زمانی اول فروردین 1389 لغایت 29 اسفند 1394 در بیمارستان روانپزشکی ینا شهر مشهد انجام شده است. دادههای جمعیتشناختی ثبت شده مربوط به بیماران بستری با استفاده از نرمافزار SPSS نسخهی 16 انجام شد. یافتهها:در این بازهی زمانی، 43770 مرتبه بستری رخ داده بود که بعد از تجمیع موارد بستری مجدد به 4333 مورد رسید. میانگین سنی بیماران 5/12±2/42 سال و بالاترین میزان شیوع در گروه سنی 50-59 سال (9/351 در 100000 نفر) بود. اکثر بیماران را افراد مذکر (75%،3234)، متاهل (60%، 2523) و بیکار (71%، 2740) تشکیل میدادند. در هر دو جنس، شایعترین علت بستری مربوط به اختلالات خلق بود(51% موارد بستری زنان و 37% موارد بستری مردان، 001/0>P). در طول مطالعه روند شیوع موارد منجر به بستری به صورت کاهشی بود. نتیجهگیری:این مطالعه نشان داد که شیوع بیماریهای روانپزشکی منجر به بستری روند کاهشی داشته است که میتواند حاکی از عملکرد مناسب سیستم بهداشتی-درمانی باشد. ادامهی فعالیتهای بهداشتی-درمانی موجود و تمرکز بیشتر بر اختلالات خلقی (به عنوان شایعترین علت بستری) و طراحی مداخلات هدفمند برای گروههای پرخطر (مردان متاهل بیکار) میتواند اثربخشی آنها را افزایش دهد.