مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر گروهدرمانی فراشناختی بر خودکارآمدی و سبکهای دفاعی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) صورت گرفت. روشکار: در این کارآزمایی بالینی از بین تمام بیماران مبتلا به مولتیپلاسکلروزیس مراجعهکننده به انجمن MS خراسان رضوی در سال 1393، 30 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار داده شدند. آزمودنیهای گروه آزمون طی 8 هفته تحت گروهدرمانی فراشناختی قرار گرفتند در حالی که آزمودنیهای گروه شاهد روند عادی جلسات انجمن MS را میگذراندند. پرسشنامههای خودکارآمدی عمومی شرر و سبکهای دفاعی (DSQ) در پیش‌آزمون، پس‌‌آزمون و پیگیری مورد استفاده قرارگرفت. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و سطح معنیداری 05/0 تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که گروهدرمانی فراشناختی منجر به افزایش معنیدار خودکارآمدی (001/0>P) و استفاده از سبک دفاعی رشدیافته (001/0>P) در مقایسه با گروه شاهد میشود و این نتیجه پس از دو مرحله پیگیری یکماهه و سهماهه کماکان حفظ گردید (01/0>P). نتیجهگیری: به نظر میرسد گروهدرمانی فراشناختی منجر به بهبود خودکارآمدی و افزایش استفاده از سبک دفاعی رشدیافته در زنان مبتلا به مولتیپلاسکلروزیس میشود.
)