بررسی اثر اصول قواعد ابراز هیجان در تجربه‌ی عاطفه‌ی مثبت/منفی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 روان‌شناس بالینی، بیمارستان روزبه، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

2 استادیار گروه روان‌پزشکی، بیمارستان روزبه، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

3 استاد دانشکده‌ی توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

4 استادیار روان‌شناسی بالینی، مرکز تحقیقات روان‌پزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

مقدمه: قواعد ابراز هیجان، وابسته به شرایط فرهنگی هر فرد، تعیین‌کننده‌ی بروز هیجانات مختلف فرد است. بنابراین قواعد، آن چه که فرد از خود بروز می‌دهد، وابسته به پیش‌شرط‌های زیرآستانه‌ای است که فرهنگ فرد برای او مشخص می‌کند. بر این اساس، تجربه‌ی عاطفه به عنوان مولفه‌ای که نقشی برجسته و تعیین‌کننده در سلامت روان افراد و بهزیستی روان‌شناختی دارد می‌تواند مورد پژوهش قرار گیرد.
روش‌کار: شرکت‌کنندگان این پژوهش، 560 نفر از شهروندان ایرانی ساکن شهرهای مختلف ایران (تهران، مشهد، شیراز، اصفهان، اهواز و آبادان) در سال‌های 1394-1393 بودند که به صورت خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شده و و هر یک قواعد ابراز هیجانی خاصی را به خود اختصاص می‌دادند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه‌ی قواعد ابراز هیجانی (نسخه‌ی گسترش یافته) و پرسش‌نامه‌ی تجربه‌ی عاطفه‌ی مثبت و منفی بود. داده‌ها توسط نسخه‌ی 19 نرم‌افزار SPSS با روش آماری رگرسیون چندگانه مورد تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته‌ها: بر اساس نتایج، هیجان شادی و تنفر، از قواعد ابراز هیجان آشکارانه و هیجان خشم، غم و شادی از قواعد ابراز هیجان سرکوب‌گرایانه تبعیت می‌کنند.
نتیجه‌گیری: بنا بر نتایج، قواعدی زیرآستانه‌ای است که در جریان فرهنگی کشور ایران وجود دارد و ورای تجربه‌ی زیستی که یک هیجان برای فرد به ارمغان می‌آورد، مورد تایید بودن شکل بروز آن در یک فرهنگ، تجربه‌ی عاطفه‌ی مثبت یا منفی را برای کاربران آن فرهنگ با قواعد ابراز هیجان خاص آن، به همراه دارد.

کلیدواژه‌ها