بررسی مقایسه ای سبک های والدگری و خودکارآمدی والدینی در مادران کودکان با و بدون نشانه های اضطرابی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه شاهد تهران، تهران، ایران

2 دانشیار گروه روان‌شناسی بالینی، دانشگاه شاهد تهران، تهران، ایران

3 دانشیار روان‌پزشکی کودکان و نوجوانان، مرکز تحقیقات روان‌پزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

مقدمه: اختلالات اضطرابی از شایع‌ترین مشکلات در بین کودکان می‌باشد که می‌تواند به مشکلات کارکردی منجر شود. اکثر مطالعات نشانگر همپوشی بالای اختلالات اضطرابی کودک و خانواده وی بوده‌اند. هدف مطالعه‌ی حاضر، مقایسه‌ی بین سبک‌های والدگری و خودکارآمدی والدگری مادران کودکان مضطرب و غیر مضطرب بوده است.
روش ‌کار: در این تحقیق علی-مقایسه‌ای در سال 1392 110کودک (55 کودک مبتلا به اضطراب و 55 کودک غیر مبتلا به اضطراب) به همراه مادران‌شان شرکت کردند. کودکان مضطرب از طریق نمونه‌گیری در دسترس و کودکان غیر مضطرب بر اساس همتاسازی متغیرهای جمعیت‌شناختی با گروه مضطرب از مدارس ابتدایی شهر مشهد انتخاب شدند. مادران کودکان، پرسش‌نامه‌های سبک‌های والدگری، خودکارآمدی والدگری و اطلاعات جمعیت‌شناختی را تکمیل نمودند. مقایسه‌ی نتایج دو گروه با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آمار توصیفی و آزمون تی مستقل انجام شد.
یافته‌ ها: نتایج نشان داد که تعارض و سردرگمی مادران کودکان مضطرب به طور معنی‌داری بالاتر از تعارض و سردرگمی مادران گروه شاهد (001/0P<) و پاسخ‌دهی، دسترسی و حساسیت مادران کودکان مضطرب به شکل معنی‌داری پایین‌تر از مادران کودکان گروه شاهد (001/0P<) است. هم‌چنین مادران کودکان مضطرب سطوح پایین‌تر خودکارآمدی والدینی را در مقایسه با مادران کودکان غیر مضطرب نشان دادند (001/0P<).
نتیجه‌ گیری: نتایج این پژوهش نشانگر ارتباط اضطراب کودکان با برخی از عوامل والدگری مثل سبک‌های والدگری و خودکارآامدی والدگری بوده است. بنابر این شایسته است در ارزیابی و درمان کودکان  مضطرب و هم‌چنین پیشگیری به برخی از عوامل والدینی توجه شود.

کلیدواژه‌ها

مجله اصول بهداشت روانی
دوره 17، شماره 4 - شماره پیاپی 4
خرداد و تیر 1394
صفحه 186-191

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار