مقدمه: تاثیر روان‌شناختی شرایط کاری بر سلامت کارکنان در طی دهه‌ی گذشته به اثبات رسیده است. این پژوهش با هدف تعیین وضعیت سلامت روان کارکنان زندان‌های استان خراسان رضوی و تعیین میزان شیوع این اختلالات در بین این کارکنان انجام شد. روش‌کار: در این پژوهش علی-مقایسه‌ای 300 نفر از کارکنان زندان‌های مشهد، تربت حیدریه، نیشابور، قوچان و کاشمر در سال 1391 با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از فهرست تجدید نظر شده‌ی نشانگان اختلالات روانی (SCL-90-R) و مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس (DASS) استفاده شد. یافته‌ها: بر مبنای نمره‌ی شاخص شدت کلی (GSI) 73/43 درصد افراد، نمره‌ی بالاتر از 7/0 دارند و مبتلا به اختلال روانی هستند. بر اساس ملاک‌های طبقه‌بندی SCL-90-R 9/36 درصد افراد مبتلا به شکایات جسمانی،3/40 درصد وسواس، 3/35 درصد حساسیت بین فردی، 3/35 درصد افسردگی، 6/34 درصد اضطراب، 9/34 درصد پرخاشگری، 3/20 درصد ترس، 2/50 درصد پارانویا و 8/25 درصد روان‌پریشی هستند. بین هیچ یک از متغیرهای جمعیت‌شناختی با سلامت روان کارکنان زندان، رابطه‌ی معنی‌دار وجود نداشت. تقریبا در تمامی ابعاد SCL-90-R بین کارکنان زندان قوچان و کارکنان سایر زندان‌های استان، تفاوت معنی‌دار دیده شد (05/0P<). نتیجه‌گیری: میزان شیوع اختلال روانی کارکنان زندان‌های استان خراسان رضوی نسبت به آمار ارایه شده برای گروه‌های مختلف، در سطح متوسط و تقریبا به بالا قرار دارد که توجه بیشتر مسئولین را در این زمینه می‌طلبد.
)