عوامل خطر کودک آزاری: مطالعه ای در واحد حمایت های روانی و اجتماعی کودک و خانواده در بیمارستان کودکان شهر بندرعباس

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار روان پزشکی کودک و نوجوان، مرکز تحقیقات روان پزشکی گلستان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان

2 دانشیار روان پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران مرکز تحقیقات بهداشت روان، انستیتو روان پزشکی تهران، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان

3 دانشیار پزشکی اجتماعی، پژوهشکده ی خانواده، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران

چکیده

مقدمه: کودک‌آزاری و مسامحه از جمله پدیده‌هایی هستند که آسیب‌های جبران ناپذیری را بر سلامت جسمی و روانی کودکان تحمیل می‌کنند. این مطالعه، به بررسی تعدادی از عوامل جمعیت‌شناختی و عوامل خطر در کودک و والدین و هم‌چنین رابطه‌ی آن‌ها با سوءرفتار با کودک پرداخته است.
 روش‌کار: جامعه‌ی آماری این پژوهش توصیفی-همبستگی تمام مردان دارای سوءمصرف مواد بودند که در آذر 1390 به مراکز ترک اعتیاد در شهر اردبیل مراجعه می‌کردند. نمونه‌ای به حجم 100 نفر (80 نفر معتاد به تریاک، 20 نفرمعتاد به هروئین) با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شد. آزمودنی‌ها، پرسش‌نامه‌های ناگویی خلقی تورنتو و هوش معنوی کینگ را تکمیل کردند. سپس داده‌ها با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و روش رگرسیون هم‌زمان و گام به گام،  تحلیل شدند.
 یافته‌ها: دختران (01/0P<)، کودکان زیر 4 سال (01/0P<)، فرزندان دوم و سوم (01/0P<)، کودکان سالم (01/0P<)، فرزندان مادران خانه‌دار (05/0P<)، کودکان والدین کم‌سواد (001/0P<)، فرزندان پدران جوان (01/0P<)، فرزندان خانواده‌های کم‌درآمد (001/0P<) و سوءمصرف‌کنندگان مواد (001/0P<) بیشتر مورد غفلت قرار گرفتند. در حالی که پسران (05/0P<)، کودکان بالای 4 سال (05/0P<)، فرزندان مادران شاغل (01/0P<) و فرزندان خانواده‌های با درآمد متوسط (05/0P<)  بیشتر در خطر کودک‌آزاری عاطفی و جسمانی بودند.
 نتیجه‌گیری: دست‌یابی به یافته‌هایی که مشخص می‌کند عوامل خطر متفاوت، انواع متفاوتی از سوء‌رفتار با کودک را در پی دارند، باعث ارتقاء اثربخشی و کارآیی مداخلات و برنامه‌های پیشگیرانه از سوء‌رفتار با کودکان می‌گردد.

کلیدواژه‌ها

مجله اصول بهداشت روانی
دوره 16، شماره 61 - شماره پیاپی 61
فروردین و اردیبهشت 1393
صفحه 42-50

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار