این فرضیه از دیرباز وجود داشته است که بیماری‌های گروه اتوپی شامل آسم، آلرژی فصلی و درماتیت اتوپیک ممکن است یک جزء روان‌شناختی نیز داشته باشند که قبل، بعد یا همزمان با بروز علایم فیزیکی، خود را نشان می‌دهد، اما تاکنون مطالعات کنترل شدة اندکی برای نشان دادن این ارتباط انجام گرفته است و نتایج حاصل از آن‌ها، متفاوت و گاه ناقص بوده است. روش انجام کار: 30 شیرخوار 12- 3 ماهه، مبتلا به درماتیت اتوپیک به عنوان گروه آزمایش و 40 شیرخوار 12-3 ماهه به عنوان گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه بررسی رفتار شیرخوار توسط والدین شیرخوار مبتلا به درماتیت اتوپیک و نیز والدین شیرخواران غیر مبتلا با نظارت پژوهشگر تکمیل شد.این پرسشنامه شامل 145 سوال است که عوامل زیر را بررسی می کند: ترس،غمگینی،استرس در مقابل محدودیت، توجه و تمرکز، لبخند،خنده، تسکین پذیری، لذت و هیجان بالا، لذت و هیجان پایین، سرعت بازگشت به آرامش به دنبال استرس، حساسیت ادراکی و رویکرد هیجانی. نتایج: در دو گروه از نظر میزان ترس، مدت زمان توجه و تمرکز، لبخند و خنده، غمگینی و لذت و هیجان پایین و بالا تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. اما سرعت بازگشت به آرامش به دنبال استرس، استرس در مقابل محدودیت، تسکین‌پذیری، رویکرد هیجانی و حساسیت ادراکی به طور قابل توجهی در گروه مبتلایان به درماتیت اتوپیک بالاتر بود. نتیجه‌گیری: شیرخواران مبتلا به درماتیت اتوپیک نسبت به محرک‌های اطراف و تغییرات آن، حساسیت ادراکی بالاتری نشان می‌دهند و در مقابل محرک‌های با شدت زیاد، سریع و نیز محرک‌های جدید و پیچیده بیش‌تر ابراز هیجان می‌کنند و از این محرک‌ها بیش‌تر لذت می‌برند. همچنین شیرخواران مبتلا به درماتیت اتوپیک در مقایسه با شیرخواران غیر مبتلا رویکرد هیجانی و برخورد سریع‌تر و برانگیخته‌تری نسبت به محیط اطراف نشان می‌دهند.
)