هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش روابط سالم بر افزایش آگاهی از روابط آسیب زا در دختران بود. روش کار: این پژوهش از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی است. جامعه تحقیق عبارت بود از کلیه دختران خوابگاهی دانشگاه اصفهان (3000 نفر). به منظور نمونه گیری ابتدا پرسش نامه آگاهی از روابط آسیب زا بین صد نفر از آنان به طور تصادفی توزیع شد و سپس30 نفر که آگاهی آنان نسبت به این گونه روابط پایین بود انتخاب و نهایتاً در دو گروه گواه و آزمایش توزیع شدند. ابزار تحقیق عبارت از آزمون محقق ساخته آگاهی از روابط آسیب زا بود. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله آموزشی توسط این آزمون ارزیابی شدند. در حالی که گروه گواه در لیست انتظار قرار داشت، گروه آزمایش مداخله آموزشی را دریافت نمود. نتایج: نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری حاکی از آن است که آموزش روابط سالم برافزایش آگاهی دانشجویان نسبت به جنبه های مختلف روابط دختر وپسر موثر بوده است(05/0P<). نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد می توان از چهارچوب آموزشی این تحقیق به عنوان الگوی آموزشی روابط سالم و آسیب زا برای افزایش آگاهی و دانش در این زمینه استفاده کرد.
یوسفی, زهرا. (1386). بررسی اثر بخشی آموزش روابط سالم با رویکرد یادگیری اجتماعی بر افزایش آگاهی دختران از روابط آسیب زای دختران و پسران. مجله اصول بهداشت روانی, 9(36), 99-105. doi: 10.22038/jfmh.2007.1785
MLA
زهرا یوسفی. "بررسی اثر بخشی آموزش روابط سالم با رویکرد یادگیری اجتماعی بر افزایش آگاهی دختران از روابط آسیب زای دختران و پسران", مجله اصول بهداشت روانی, 9, 36, 1386, 99-105. doi: 10.22038/jfmh.2007.1785
HARVARD
یوسفی, زهرا. (1386). 'بررسی اثر بخشی آموزش روابط سالم با رویکرد یادگیری اجتماعی بر افزایش آگاهی دختران از روابط آسیب زای دختران و پسران', مجله اصول بهداشت روانی, 9(36), pp. 99-105. doi: 10.22038/jfmh.2007.1785
VANCOUVER
یوسفی, زهرا. بررسی اثر بخشی آموزش روابط سالم با رویکرد یادگیری اجتماعی بر افزایش آگاهی دختران از روابط آسیب زای دختران و پسران. مجله اصول بهداشت روانی, 1386; 9(36): 99-105. doi: 10.22038/jfmh.2007.1785
)