اگر چه تدریس به دلیل توسعهی منابع انسانی امری بسیار پاداش دهنده است اما فشار های روانی ویژه ای را ایجاد می کند که در کمتر حرفه ای نظیر آن را می توان یافت. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان شیوع، منابع و علایم استرس استادان دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان صورت گرفته است.
روش کار: این مطالعه به روش پیمایشی بر روی 168 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه انجام شده است. ابزار مطالعه پرسش نامه استرس معلم کیریاکو- ساتکلیف (1978) بود. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری t برای گروه های مستقل، تحلیل واریانس یک راهه، آزمون تعقیبی توکی و ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفت.
نتایج: یافته ها نشان داد که90/17 درصد از استادان دارای استرس زیاد یا خیلی زیاد، 1/29 درصد متوسط و 53 درصد فاقد استرس و یا دارای استرس کم بودند. در بین منابع استرس، درس نخواندن دانشجویان، تعداد زیاد ایشان در کلاس و کم انگیزگی شان در رأس قرار داشت. از نظر متغیر های جمعیت شناختی و حرفه ای، تنها میزان استرس استادانی که به صورت هم زمان در سازمان های دیگر به کار اشتغال داشتند کمتر بود )013/0 (p= و کلیه ی علایم استرس نیز همبستگی مثبت معنی داری را با استرس کلی استادان نشان دادند.
بحث: بی علاقگی دانشجو به رشته ی تحصیلی، بالا بودن نسبت دانشجو به استاد و بیکاری پس از تحصیل دانش آموختگان می تواند از دلایل عمده ی استرس استادان باشد.
کرباسی, منیژه. (1387). شیوع منابع و علایم استرس در استادان دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان. مجله اصول بهداشت روانی, 10(37), 25-32. doi: 10.22038/jfmh.2008.1773
MLA
منیژه کرباسی. "شیوع منابع و علایم استرس در استادان دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان", مجله اصول بهداشت روانی, 10, 37, 1387, 25-32. doi: 10.22038/jfmh.2008.1773
HARVARD
کرباسی, منیژه. (1387). 'شیوع منابع و علایم استرس در استادان دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان', مجله اصول بهداشت روانی, 10(37), pp. 25-32. doi: 10.22038/jfmh.2008.1773
VANCOUVER
کرباسی, منیژه. شیوع منابع و علایم استرس در استادان دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان. مجله اصول بهداشت روانی, 1387; 10(37): 25-32. doi: 10.22038/jfmh.2008.1773