خود پنداره ی بدنی می‌تواند تحت تاثیر برنامه‌های مداخله‌ای چون ورزش و تمرین بدنی یا برنامه های کاهش وزن قرار گیرد. بنا بر این ادراک بیشتر از نحوه ی شکل‌گیری و شیوه‌های تاثیر پذیری آن به وسیله ی روشهای تمرینی مناسب، برای نیل به بهداشت روانی و رفتار مطلوب فردی، نقش مهمی را ایفا می‌کند. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر روشهای تمرین آیروبیک و یوگا بر مولفههای خود توصیفی بدنی دانشجویان دختر است. روش کار: تعداد 57 دانشجوی دختر غیر‌فعال دانشگاه فردوسی مشهد با دامنه ی سنی 25-19 سال که تجربه‌‌‌ای در روشهای تمرینی منتخب نداشتند، به صورت داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی و به تعداد مساوی به سه گروه تجربی آیروبیک، یوگا و شاهد تقسیم شدند. آزمودنی‌ها در گروه‌‌های تجربی، به مدت 10 هفته (2 جلسه در هفته و60 دقیقه در هر جلسه) در برنامه ی تمرینی مشخص شرکت کردند، اما آزمودنی‌های گروه شاهد در این مدت در هیچ برنامه تمرینی سازمان‌یافته‌ای شرکت نداشتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش نامه ی خود توصیفی بدنی در شروع و پایان برنامه ی تمرین استفاده شد و داده‌ها از طریق تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند. یافتهها: در پایان دوره ی تمرین، خود پنداره ی بدنی و مولفههای قدرت و فعالیت بدنی در گروه یوگا نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری بالاتر بود (05/0P<). مولفه ی هماهنگی نیز در گروه یوگا و آیروبیک به طور معنی داری بالاتر از گروه شاهد بود (05/0P<). نتیجهگیری: بر اساس نتایج فوق تمرینات یوگا در بهبود برخی از مولفههای خود توصیفی بدنی از مزیت نسبی برخوردار است.
)