مقدمه: هدف این پژوهش بررسی روایی و پایایی مقیاس رفتارهای تکانشی آیزنک و موری و پرسشنامهی توجه تقسیم شده (DAQ) در دانشجویان دانشگاه اصفهان بود. روشکار: جامعهی پژوهش حاضر، شامل تمام دانشجویان دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی 1393-1392 بود که تعداد 200 نفر به روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای به عنوان نمونه ی پژوهش، انتخاب شدند. به منظور بررسی روایی همزمان مقیاس تکانشگری آیزنک و موری و پرسشنامهی توجه تقسیم شده، از نسخهی یازدهم پرسشنامهی تکانشگری بارات استفاده شد. دادهها توسط ضرایب پایایی آلفای کرونباخ و دونیمهسازی و نیز ضرایب همبستگی پیرسون و دورشتهای- نقطهای مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد روایی همزمان مقیاس تکانشگری آیزنک و موری و پرسشنامهی توجه تقسیم شده بر اساس همبستگی معنیدار بین نمرات نسخهی یازدهم مقیاس تکانشگری بارات با نمرات مقیاس تکانشگری آیزنک و موری و پرسشنامهی توجه تقسیم شده، تایید شد (05/0P<). پایایایی دو پرسشنامه بر اساس نتایج ضرایب آلفای کرونباخ و دونیمهسازی، تایید گردید. همچنین بین سن، جنسیت، تحصیلات و تاهل با نمرات دو پرسشنامه، هیچ رابطهی معنیداری به دست نیامد (05/0P>). نتیجهگیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، مقیاس تکانشگری آیزنک و موری و پرسشنامهی توجه تقسیم شده از روایی و پایایی مناسب جهت استفاده در جمعیت دانشجویان ایرانی برخوردارند.