ORIGINAL_ARTICLE
آنتیبادی پروتئین شوک حرارتی 27 و سوءمصرف آمفتامین و سایر مواد مخدر: یک مقالهی مروری
مقدمه: بیان آنتیبادی شوک حرارتی (HSP) در سیستم اعصاب مرکزی در استرسهای مختلف مانند هیپوترمی، هیپوکسی، آسیب تروماتیک و صرع پایدار و سوءمصرف مواد دیده میشود. از سویی HSP به عنوان یک محافظ مولکولی برای پروتئینهای آسیبدیدهی سلولی نیز مطرح است. در این مطالعهی مروری به بررسی و جمعبندی مقالات مرتبط با نقش پروتئین شوک حرارتی در روانپریشی ناشی از سوءمصرف مواد پرداخته شده است. روشکار: در این مطالعه مروری نظام مند، کلیه مقالات چاپ شده تا دسامبر 2014 به دو زبان فارسی و انگلیسی در زمینه ارتباط پروتئین شوک حرارتی و سوء مصرف مواد انجام شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. این مطالعات از طریق پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، بانک اطلاعات مقالات علوم پزشکی ایران، پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران، بانک اطلاعات نشریات کشور،Science Direct، Ovid، Google Scholar ، PubMed، CINAHL و با استفاده از کلیدواژههای پروتئین شوک حرارتی 27 و سوء مصرف مواد، به دست آمد. به منظور جمعآوری دادهها از فرم استخراج دادهها که بر اساس هدف پژوهش طراحی شده بود، استفاده گردید. نتیجهی این جستجو دستیابی به 11 مقالهی مرتبط با موضوع بودکه از این میان 5 مقاله به علت دارا نبودن معیارهای ورود از مطالعه حذف و 6 مطالعه وارد پژوهش شدند. یافتهها: از 6 مطالعهی مورد بررسی، قدیمیترین مربوط به سال 2001 و جدیدترین آنها در سال 2014 انجام شده بود. 3 مورد (50%) از مطالعات روی رت (rat) و 3 مورد (50%) روی موش انجام گرفته بود. 4 مورد از مقالات سوءمصرف مورفین، 1 مورد سوءمصرف آمفتامین و یک مورد سوءمصرف فنوباربیتال بود. نتیجهگیری: تمامی مطالعات نشان میدهند که پروتیئن شوک حرارتی 27 پس از ترک مواد، افزایش مییابد و به نظر میرسد دارای اثر محافظتکننده از آسیب باشد.
https://jfmh.mums.ac.ir/article_6241_968a7b3df006ce6cb1b646e1d1358fa7.pdf
2015-12-22
5
9
10.22038/jfmh.2015.6241
پروتیئن شوک حرارتی
ترک
سوء مصرف مواد
علیرضا
حمزه ای
hamzeheia901@mums.ac.ir
1
روانپزشک، طبس، ایران
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر روی قربانیان جنسی روابط عاطفی: مطالعهی تکموردی
مقدمه: درمان متمرکز بر هیجان، یک مداخلهی کوتاهمدت است که میتواند مجموعهای از تخریبهای ناشی از اختلال استرس پس از آسیب (PTSD) را که ناشی از سوءاستفادهی جنسی است، مورد هدف قرار دهد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر روی قربانیان جنسی روابط عاطفی بود. روشکار: بررسی حاضر به روش طرح آزمایش تکموردی و از نوع خط پایهی چندگانه انجام شد. به این منظور سه آزمودنی (سه دختر) به شیوهی نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. درمان متمرکز بر هیجان، 12 جلسهی هفتگی در سال 91-1390 در مرکز مشاورهی دانشگاه تبریز به کار گرفته شد و مرحلهی پیگیری نیز سه ماه پس از پایان درمان دنبال شد. آزمودنیها در مرحلهی پیش از درمان (خط پایه) و در طی جلسات و مراحل پیگیری سه ماهه پرسشنامههای مقیاس استرس پس از آسیب، عزت نفس روزنبرگ، افسردگی بک، اضطراب بک و نشخوار فکری را تکمیل کردند. همچنین در مرحله پیش از درمان، پرسشنامهی استرس پس از آسیب و سلامت عمومی (GHQ-28) را برای ورود به پژوهش کامل کردند. برای تحلیل دادهها از روش معنیداری بالینی و شاخص درصد بهبودی استفاده شد. یافتهها: درمان متمرکز بر هیجان، موجب کاهش معنادار نشانگان PTSD، افسردگی، اضطراب، نشخوار فکری و نیز افزایش معنیدار عزت نفس در آزمودنیها شده است. به علاوه این نتایج در پیگیری سه ماهه در تمامی موارد توانسته روند بهبودی پایداری را داشته باشد. نتیجهگیری: به نظر میرسد درمان متمرکز بر هیجان، در تعدیل نشانگان بالینی قربانیان جنسی روابط عاطفی موثر است و باعث بهبودی عزت نفس آنها میگردد.
https://jfmh.mums.ac.ir/article_6172_f106cf3c5fcf58f029a69d5616f73c05.pdf
2015-12-22
10
21
10.22038/jfmh.2015.6172
اختلال استرس پس از آسیب
جنسی
عاشقانه
قربانی
هیجان
ابراهیم
اکبری
psy.akbari1984@gmail.com
1
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشکدهی روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
LEAD_AUTHOR
حمید
پورشریفی
soon.razi@gmail.com
2
دانشیار گروه روانشناسی، دانشکدهی روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
AUTHOR
صمد
فهیمی
samad.fahimi@yahoo.com
3
دانشجوی دکترای روانشناسی، دانشکدهی روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
AUTHOR
زینب
عظیمی
zeinab.azimi1@yahoo.com
4
دانشجوی دکترای روانشناسی، دانشکدهی روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
AUTHOR
مجید محمود
علیلو
5
استاد گروه روانشناسی، دانشکدهی روان-شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
AUTHOR
احمد
امیری پیچاکلایی
amiri.mo17@yahoo.com
6
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکدهی روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
AUTHOR
پریسا
وحیدی مددلو
7
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشکدهی علوم رفتاری و سلامت روان، انستیتو روانپزشکی تهران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی کاربرد ابزار روابط واژگانی در گفتوگوهای سالمندان آلزایمری و عادی
مقدمه: پیوستگی کلامی از عوامل درک مطلب است که میتواند تحت تاثیر بیماری آلزایمر قرار گیرد. روابط واژگانی نیز از انواع ابزارهای پیوستگی است. با وجود پژوهشهای قابل ملاحظه در زمینهی بیماریهای اعصاب و ابزار پیوستگی تا کنون مقایسه و تحلیلی از انواع روابط واژگانی به عنوان زیرمجموعهای از ابزار پیوستگی در گفتار سالمندان آلزایمری و عادی صورت نگرفته است. به علاوه، بررسی اختلالات احتمالی در گفتار سالمندان آلزایمری، گامی به سوی ترسیم دقیقتر رابطهی مغز و زبان و کمک به توانبخشی کلامی این بیماران خواهد بود. این پژوهش با هدف مقایسهی کاربرد ابزار روابط واژگانی در گفتمان تعدادی از سالمندان آلزایمری و عادی بر اساس دیدگاه دولی و لوینسون (2001) صورت گرفت. روشکار: جامعهی آماری، 6 سالمند آلزایمری شدید و 6 سالمند عادی (سن 74 تا 90 سال و زن) ساکن در خانهی سالمندان بیرجند و قاین بودند. دادههای زبانی از مهر تا بهمن ماه 1391 جمعآوری شدند. یک نمونهی گفتار 40 دقیقهای از هرکدام از 12 سالمند، ضبط و ثبت گردید. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخهی20 و آزمون تی مستقل انجام شد. یافتهها: بین کاربرد ابزار روابط واژگانی در سالمندان آلزایمری و عادی تفاوت معنیداری وجود دارد (009/0=P). نتایج انفرادی انواع روابط واژگانی نشان داد که به استثنای رابطهی باهمآیی (107/0=P) در رابطهی جزء-کل (019/0=P) و شمول معنایی (044/0=P) نیز تفاوت معنیداری در دو گروه سالمند آلزایمری و عادی وجود دارد. نتیجهگیری: به نظر میرسد بین کاربرد ابزار روابط واژگانی در سالمندان آلزایمری و عادی تفاوت معنیداری وجود دارد.
https://jfmh.mums.ac.ir/article_6242_a221c4e01219f1bc62efc43ff6a8ddee.pdf
2015-12-22
22
28
10.22038/jfmh.2015.6242
آلزایمر
سالمند
گفتار
عباسعلی
آهنگر
ahangar@english.usb.ac.ir
1
دانشیار، دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
LEAD_AUTHOR
سید مرتضی
جعفرزاده فدکی
2
روانپزشک، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
AUTHOR
افسانه
صحتی
afsane_sehati@yahoo.com
3
کارشناسی ارشد زبانشناسی همگانی، دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
همبستههای تعارض نقش جنسیتی دانشجویان: تعارض نقش جنسیتی میتواند بهزیستی روانشناختی را پیشبینیکند
مقدمه: در تحقیقات مختلف، تعارض نقش جنسیتی به عنوان یکی از همبستههای مشکلات روانشناختی معرفی شده است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط تعارض نقش جنسیتی و بهزیستی روانشناختی در بین دانشجویان بود. روشکار: در این مطالعهی توصیفی-همبستگی، 200 نفر دانشجوی مرد به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای از میان دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 92-1391 انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس تعارض نقش جنسیتی اونیل و همکاران (1986) و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (2002) استفاده شد. دادهها با استفاده از تحلیل رگرسیون چندمتغیره، تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که از روی مولفههای موفقیت، قدرت، رقابت میتوان مولفههای پذیرش خود (01/0>P)، خودمختاری و تسلط بر محیط (05/0>P) را پیشبینی کرد. هیجانپذیری محدود بر روابط مثبت (05/0>P) و رشد فردی (01/0>P) تاثیر معنیداری دارد و تعارض بین کار وروابط خانوادگی اثر معنیداری بر روابط مثبت (05/0>P)، تسلط بر محیط (01/0>P) و زندگی هدفمند (01/0>P) دارد. همچنین تعارض نقش جنسیتی 42 درصد از واریانس بهزیستی روانی را درمیان دانشجویان تبیین میکند. نتیجهگیری: بر اساس نتایج این تحقیق، با داشتن اطلاعاتی در مورد وضعیت تعارض نقش جنسیتی میتوان در مورد بهزیستی روانشناختی افراد پیشبینیهایی به عمل آورد. به طوری که افراد با تعارض کمتری در نقش جنسیتی برخوردارند بهزیستی روانشناختی بهتری دارند.
https://jfmh.mums.ac.ir/article_6243_d7cf845d4f42bf5b935b3b3344963ae0.pdf
2015-12-22
29
34
10.22038/jfmh.2015.6243
بهزیستی
تعارض
جنسیت
دانشجویان
روانشناختی
نادر
حاجلو
hajloo53@uma.ac.ir
1
دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
LEAD_AUTHOR
خدیجه
مقدسی
hajloo53@yahoo.com
2
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر برنامهی نوین آموزش تعدیل سوگیری شناختی بر سوگیری توجه و علایم اضطراب اجتماعی در دانشجویان مضطرب اجتماعی
مقدمه: هدف مطالعهی حاضر، بررسی اثربخشی برنامهی 4 جلسهای تعدیل سوگیری شناختی توجه (CBM-A) بر کاهش سوگیری توجه به تهدید و علایم اضطراب اجتماعی در دانشجویان مضطرب اجتماعی بود. روشکار: جامعهی آماری این کارآزمایی بالینی، تمام دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی در دامنهی سنی 30-18 سال مراجعهکننده به کلینیک دانشکدهی روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 92-1391 بودند. داوطلبان با نمرهی بالا در پرسشنامهی هراس اجتماعی کانور (30 نفر) به طور تصادفی در گروه آزمون و درماننما قرار گرفتند. در پیشآزمون، آزمودنیها تست کامپیوتری سنجش سوگیری توجه و پرسشنامهی اضطراب اجتماعی کانور را کامل کردند. گروه آزمون، 4 جلسهی آموزش تعدیل سوگیری شناختی برای سوگیری توجه را در طی چهار هفته (جلسات هفتگی) دریافت کردند. گروه درماننما تعداد جلسات آموزشی برابر با گروه آزمون و مداخلهی درماننما را دریافت کردند. در پسآزمون (یک هفته بعد از آموزش) و بعد از 12 هفته در آزمون پیگیری (90 روز)، تمام آزمودنیها تکلیف سوگیری توجه و اضطراب اجتماعی را دریافت کردند. دادهها با نرمافزارSPSS نسخهی 16 و تحلیل کواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافتهها: گروه آزمون نسبت به درماننما، کاهش معنیداری در سوگیری توجه به تهدید در ارزیابی پسآزمون (01/0>P) و پیگیری (01/0>P) نشان دادند. همچنین گروه آزمون نسبت به درمان نما به طور معنیداری علایم اضطراب اجتماعی کمتری در پسآزمون (05/0>P) و پیگیری (01/0>P) گزارش کردند. نتیجهگیری: به نظر میرسد استفاده از یک برنامهی تعدیل سوگیری توجه چندجلسهای برای تسهیل رهاسازی توجه از تهدید میتواند در درمان اضطراب اجتماعی کاربردهای بالینی داشته باشد.
https://jfmh.mums.ac.ir/article_6253_2922927d7af2f796aef7f2038bfc7211.pdf
2015-12-22
35
41
10.22038/jfmh.2015.6253
اضطراب اجتماعی
توجه
سوگیری
شناختی
مهسا
احمری
ahmari.psy@gmail.com
1
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
جواد
صالحی فدردی
j.s.fadardi@ferdowsi.um.ac.ir
2
دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
LEAD_AUTHOR
سید امیر
امین یزدی
yazdi@ferdowsi.um.ac.ir
3
دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
حامد
صابر
4
کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
میزان شیوع اختلال فوبیای اجتماعی در دانشآموزان مقطع متوسطهی شهرستان ابهر
مقدمه: فوبیای اجتماعی یکی از شایعترین اختلالات اضطرابی سنین نوجوانی است. این اختلال دارای اثرات منفی بر سلامت کلی و عمکرد این گروه از افراد جامعه میباشد. این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع فوبیای اجتماعی در دانشآموزان مقطع متوسطهی شهرستان ابهر انجام شد. روشکار: در این مطالعهی توصیفی- مقطعی، تعداد 5526 دانشآموز مقطع متوسطهی شهرستان ابهر در طول سال تحصیلی 1390-1389 از هر دو جنس با نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. مشارکتکنندهها با استفاده از پرسشنامهی لایبویتز و مشخصات جمعیتشناختی با رعایت اصل گمنامی مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیلهای آماری و توصیف دادهها با استفاده از جداول توزیع فراوانی مطلق و نسبی و به منظور تعیین و مقایسهی نسبت شیوع اختلال فوبیای اجتماعی بر اساس متغیرهای زمینهای از مجذور خی و نرمافزار SPSS نسخهی 17 استفاده شد. یافتهها: شیوع کلی فوبیای اجتماعی در جمعیت مورد بررسی 2/17 درصد بود. جنسیت مونث (000/0=P)، سن (001/0=P)، تجرد (001/0=P)، کمجمعیت بودن خانواده (003/0=P)، تحصیلات والدین در حد ابتدایی و متوسط (001/0=P)، خانهدار بودن مادر (012/0=P)، شغل آزاد پدر (000/0=P)، شهرنشینی (000/0=P) و درآمد متوسط خانواده (000/0=P) با میزان شیوع بالاتر اختلال ارتباط دارند. نتیجهگیری: اختلال فوبیای اجتماعی در میان دانشآموزان مقطع متوسطهی شهرستان ابهر از شیوع بالایی برخوردار است. یافتههای مطالعه میتواند به تصمیمگیرندگان سلامت و بهداشت در اجرای نوعی راهبرد جامع در جمعیت مورد مطالعه در راستای مداخلات عرصهی ارتقای سلامت روان و جلوگیری از ابتلا به اختلال فوبیای اجتماعی، کمک نماید.
https://jfmh.mums.ac.ir/article_6254_cf2f0a00a935a4af18b91d474dae84e4.pdf
2015-12-22
42
47
10.22038/jfmh.2015.6254
اختلال فوبیای اجتماعی
شیوع
نوجوانان
معصومه
عسگری
asgary.m1358@yahoo.com
1
کارشناس ارشد پرستاری بهداشت روان، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر، ابهر، ایران
AUTHOR
کورش
امینی
korosh@zums.ac.ir
2
استادیار مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران
LEAD_AUTHOR
فائزه
صحبائی
3
دانشجوی دکترای آموزش و ارتقاء سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اعتبار و روایی سازهی فهرست 25 سئوالی نشانههای روانشناختی (SCL-25)
مقدمه: فهرست 90 نشانهای (SCL-90) ابزاری پرکاربرد در مطالعات مربوط به حیطهی سلامت روان است. تعداد زیاد عبارتهای این فهرست، استفاده از آن را با وجود اشتیاق پژوهشگران، با محدودیت مواجه میسازد. هدف از پژوهش حاضر بررسی ساختار عاملی، روایی واگرا و پایایی فهرست 25 نشانهای بود. روشکار: در یک طرح همبستگی و اعتباریابی آزمون، 1076 نفر( 553 زن و 523 مرد) با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای از میان تمامی شاغلین در مدارس استان خراسان شمالی، انتخاب شدند و SCL-25، فرم کوتاه بهزیستی روانشناختی ریف (1989) و فرم کوتاه بهزیستی اجتماعی کییز (1998) را تکمیل کردند. بررسی روایی با تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و نیز روایی واگرا و بررسی پایایی با همسانی درونی، آلفای کرونباخ و ضریب دو نیمهسازی با استفاده از نرمافزارهای SPSS نسخهی 17 و LISREL8.54 صورت گرفت. یافتهها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی با الگوی مولفههای اصلی و چرخش واریماکس از ساختار 7 عاملی SCL-25 حمایت کرد که 16/82 درصد واریانس را تبیین میکرد. تحلیل عاملی تاییدی نیز حاکی از برازش مناسب ساختار 7 عاملی با الگوی زیربنایی بود. همبستگی منفی و معنیداری نیز (05/0>P)، میان خردهمقیاسهای SCL-25 و ابعاد بهزیستی روانشناختی و اجتماعی وجود داشت که نشاندهندهی روایی واگرای مناسب SCL-25 بود. بررسی پایایی ابزار، نشاندهندهی آن بود که رابطهی مثبت و معنیداری میان خردهمقیاسهای SCL-25 وجود داشته و ضرایب آلفای کرونباخ 71/0 تا 95/0 و ضرایب دو نیمهسازی 65/0 تا 96/0 برای خردهمقیاسها و کل آزمون به دست آمد. نتیجهگیری: به نظر میرسد ساختار 7 عاملی SCL-25، به دلیل کوتاهی و چندبعدی بودن و نیز روایی عاملی و واگرا و پایایی مناسب، ابزار مناسبی جهت استفاده در موقعیتهای پژوهشی و بالینی میباشد.
https://jfmh.mums.ac.ir/article_6255_a50fc7e34774d241947443011fddfa89.pdf
2015-12-22
48
56
10.22038/jfmh.2015.6255
پایایی
تحلیل عاملی
روایی
فهرست 25 نشانهای
فرهاد
تنهای رشوانلو
tanha@alumni.ut.ac.ir
1
دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
LEAD_AUTHOR
ابوطالب
سعادتی شامیر
seadatee@yahoo.com
2
استادیار گروه مشاوره، دانشگاه بجنورد، بجنورد، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
رابطهی حالتهای روانشناختی مثبت با سبکهای مقابلهای
مقدمه: به نظر میرسد که توجه به تواناییها، به جای توجه به ناتوانیها و ضعفهای بشری، در برنامههای سلامت، موثرتر و کارآمدتر باشد. حالتهای روانشناختی مثبت شامل توکل به خدا، خوشبینی و ... میباشند و پژوهشگران، بارها به رابطهی بین مثبت دیدن و استفاده از راهبرد موثر در برابر ناتوانیها و مشکلات روانی اشاره نمودهاند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطهی حالتهای روانشناختی مثبت با سبکهای مقابلهای انجام گرفت . روشکار: جامعهی آماری این پژوهش مقطعی-همبستگی در سال 1391، تمام دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاههای آزاد و پیام نور در دامنهی سنی 24-19 سال شهرستان فریمان در استان خراسان رضوی بود. نمونه شامل 230 نفر از دانشجویان (115 پسر و 115 دختر) هستند که به روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند و پرسشنامهی راهبردهای مقابله با استرس (لازاروس و فولکمن، 1984) و پرسشنامهی حالت-های روانشناختی مثبت (رجایی، خوینژاد و نسایی، 1390) را تکمیل کردند. اطلاعات با آزمون تحلیل رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرمافزارSPSS نسخهی 18 تحلیل گردیدند. یافتهها: بین حالتهای روانشناختی مثبت با راهبرد مقابلهی مسئلهمدار، رابطهی مثبت و معنیدار (01/0>P) همچنین بین حالت قدردانی با راهبرد مقابلهی هیجانمدار رابطهی مثبت و معنیداری وجود دارد (05/0>P). بین حالتهای خوشبینی و احساس آرامش با مقابلهی هیجانمدار رابطهی منفی و معنیداری به دست آمد (01/0>P) اما بین سایر حالتهای روانشناختی با مقابلهی هیجانمدار، رابطهای به دست نیامد. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که حالتهای روانشناختی مثبت شامل هدفمندی، قدردانی، اجتماعی بودن و خوشبینی 27 درصد واریانس سبک مقابلهی مسئلهمدار را تبیین میکنند و دو حالت قدردانی و خوشبینی 053/0 درصد واریانس سبک مقابلهی هیجانمدار را پیشبینی میکنند. نتیجهگیری: در مجموع، حالتهای روانشناختی مثبت، رابطهی نیرومندتری با سبکهای مقابلهای مسئلهمدار نسبت به سبکهای هیجانمدار دارند.
https://jfmh.mums.ac.ir/article_6256_003df41d1003e9bce5dab62746d8a898.pdf
2015-12-22
57
63
10.22038/jfmh.2015.6256
روانشناسی مثبت
استرس
سبکهای مقابلهای
علیرضا
رجایی
rajaei@yahoo.com
1
دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تربت جام، تربت جام، ایران
LEAD_AUTHOR
غلامرضا
خوی نژاد
rkhoy@yahoo.com
2
استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
جواد
جوانمرد
javanybahar@yahoo.com
3
دانشجوی دکتری روان شناسی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد زرند ، زرند ، ایران
AUTHOR
میثم
عبداله پور
abdollahpour.maysam@gmail.com
4
کارشناس ارشد روان شناسی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد تربت جام ، تربت جام ، ایران
AUTHOR