تاثیر درمان ترکیبی مواجهه همراه با بازداری از پاسخ و آموزش رفتاری والدین بر نشانگان وسواس در کودکان با اختلال همبودی بی‌اعتنایی مقابله‌ای و وسواسی-جبری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته‌ی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

2 استادیار گروه روان‌شناسی کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان ترکیبی مواجهه همراه با بازداری از پاسخ و آموزش رفتاری والدین بر نشانگان وسواسی-جبری در کودکان 4 تا 8 ساله با اختلال همبودی وسواسی-جبری و بی‌اعتنایی مقابله‌ای بود.
روش‌کار: در این پژوهش از بین کودکان 4 تا 8 ساله شهر خوانسار سه کودک، یک دختر 5/7 ساله و دو پسر 6 و 7 ساله که بر اساس ملاک‌های DSM-5 و پرسش‌نامه‌های وسواس ییل-براون و آزمون SNAP-IV فرم والدین که دارای علایم همبودی اختلالات وسواسی-جبری و بی اعتنایی مقابله ای بودند، به شیوه در دسترس انتخاب شدند. برای تحلیل داده‌ها آمار توصیفی از جمله  میانگین و میانه و تعیین درصد داده‌های غیر همپوش و درصد داده‌های همپوش، مورد استفاده  قرار گرفت.
یافته‌ها: با بررسی میانه و میانگین به دست آمده و مقایسه آن در سه موقعیت خط پایه، موقعیت مداخله و پیگیری و محاسبه داده‌های غیر همپوش (80%) و داده‌های همپوش (20%) در موقعیت مداخله و پیگیری مشحص شد که درمان ترکیبی مواجهه همراه با بازداری از پاسخ و آموزش رفتاری والدین بر کاهش نشانگان وسواس در هر سه کودک با اختلال همبودی وسواسی-جبری و بی‌اعتنایی مقابله‌ای تاثیر داشته است.
نتیجه‌گیری: بنابر این می توان نتیجه گرفت که درمان ترکیبی مواجهه همراه با بازداری از پاسخ و آموزش رفتاری والدین بر کاهش نشانگان وسواسی-جبری کودکان 4 تا 8 ساله‌ی مبتلا به همبودی اختلالات وسواسی-جبری و بی‌اعتنایی مقابله‌ای تاثیر دارد و می‌توان این شیوه‌ی درمانی را به روان‌شناسان و مشاوران و سایر درمانگران پیشنهاد نمود.

کلیدواژه‌ها