مقایسه ی ادراک درد، راهبردهای مقابله با درد و خودکارآمدی درد در زنان ورزشکار و غیر ورزشکار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای روان شناسی، دانشکده‌ی علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

2 کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشکده‌ی علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

3 کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشکده ی علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

4 کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشکده ی علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

چکیده

مقدمه: درد، تجربه‌ی حسی ناخوش‌آیندی است که در برابر آسیب جسمی واقعی یا بالقوه به وجود می‌آید. ورزش، یکی از عوامل تاثیرگذار بر درد است. هدف پژوهش حاضر، مقایسه‌ی ادراک شدت درد، راهبردهای مقابله با درد و خودکارآمدی درد در زنان ورزشکار و غیر ورزشکار است.
روش ‌کار: اینمطالعه به روش علی–مقایسه‌ای بر روی 60 نفر زن ورزشکار حرفه‌ای و 60 نفر زن غیر ورزشکار از دانشجویان سال تحصیلی 93-1392، دانشگاه شیراز صورت گرفته که به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش پرسش‌نامه‌ی درد مک‌گیل، خودکارآمدی درد و راهبردهای مقابله با درد بوده‌اند. داده‌ها از طریق آمار توصیفی، آزمون لوین و تحلیل واریانس چندمتغیری  و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ ها: نتایج نشان داد که زنان ورزشکار نسبت به زنان غیر ورزشکار ادراک درد پایین‌تر (003/0=P) و خودکارآمدی درد بالاتری (001/0P<) دارند. به علاوه این زنان از راهبردهای مقابله‌ ی توجه‌برگردانی، تفسیر مجدد از درد، نادیده انگاشتن، امیدواری یا دعا، گفتگو با خود و افزایش فعالیت به میزان بیشتری (001/0P<) استفاده می‌کنند. این در حالی است که زنان ورزشکار کمتر از زنان غیر ورزشکار به فاجعه‌آفرینی درد (003/0=P) می‌پردازند.
نتیجه‌ گیری: بنا بر نتایجاین پژوهش، ورزش بر تجربه‌ی ادراک درد، خودکارآمدی درد و استفاده از راهبردهای مقابله با درد در زنان، موثر است.

کلیدواژه‌ها