خلاصه: مقدمه: اختلال نارسایی توجه فزون‌کنشی (ADHD) از رایج‌ترین اختلال‌های کودکی است و توجه اندکی به پدران و تجربیات آن‌ها صورت گرفته است. هدف از این مطالعه، درک عمیق‌تر تجربیات زندگی پدران ایرانی دارای کودک مبتلا به تشخیص ADHD در سنین پیش از دبستان بود. روش کار: این پژوهش مطالعه‌ای کیفی از نوع پدیدارشناسی است. شرکت‌کنندگان تعداد 9پدر دارای فرزند 4الی6 ساله مبتلا به ADHD بودند و با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند و تا حد رسیدن به اشباع انتخاب شدند. جمع‌آوری اطلاعات با مصاحبه‌ی عمیق انجام شد. مصاحبه‌ها بر اساس روش کلایزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: ساختار اساسی تجربیات پدران، "مواجهه مستمر با چالش‌های روزآمد" بود که در قالب موضوعات اصلی مرتبط قرار داشت: فراز و نشیب در مدیریت موثر رفتار، نارضایتی از خدمات سلامت روان و تعامل‌های نامطلوب نتیجه‌گیری: افزایش آگاهی در مورد تجربیات پدران دارای فرزند پیش دبستانی مبتلا به ADHD برای جهت‌دهی عملکرد و ارائه حمایت مناسب مفید است.
)