مقدمه: هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی افسردگی بر اساس ابعاد ارتباطی خانواده با واسطه‌گری انعطاف‌پذیری شناختی بود. روش کار: در این مطالعه که از نوع همبستگی بود، 390 دانش‌آموز (201 دختر و 189 پسر) مقطع متوسطه دوم شهر شیراز در سال تحصیلی 95-94 شرکت داشتند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از مقیاس‌های ابعاد ارتباطی خانواده فیتزپاتریک و ریچی (RFCP)، انعطاف‌پذیری شناختی دنیس و وندروال (CFI) و افسردگی بک-ویرایش دوم (BDI-II) استفاده شد. برای تحلیل فرضیه‌های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون، و تحلیل مسیر با بهره‌گیری از نرم افزار SPSS نسخه 22 و AMOS نسخه 20 استفاده شده است. یافته‌ها: نتایج تحلیل مسیر حاکی از آن بود که بعد گفت و شنود اثر مستقیم و منفی (005/0=p) و اثر غیر مستقیم با واسطه‌گری انعطاف‌پذیری شناختی (001/0=p) بر افسردگی دارد. بعد همنوایی نیز تنها اثر مستقیم و مثبت (001/0=p) بر افسردگی دارد. نتیجه‌گیری: در مجموع یافته‌های این پژوهش نشان داد که انعطاف‌پذیری شناختی نقش واسطه‌ای را در رابطه جهت‌گیری گفت و شنود و افسردگی ایفا می‌کند.
)